خانوادههای جانباختگان قتلعام 67 بر مزار آنان در جمعه آخر سال حاضر شده و یاد آنها را گرامی داشتند. منصوره بهکیش از بازماندگان خانواده بهیکش که شش عضو خانوادهاش در قتلعام های دهه ۶۰ بهشهادت رسیدهاند در این باره مینویسد: خاوران منتظرمان بود و باید میرفتیم. ساعت 10 صبح جمعه 27اسفند 95 از خانه راه افتادیم و در بازار گل ماندیم و گل و گلدانهای زیبایی خریدیم و ساعت12 و 30دقیقه به خاوران رسیدیم. شنیدیم که مادران و خانوادههای خاوران نیز آمده بودند و مأموران هم برای حفظ امنیت حضور یافته و مانع شده بودند تا خانوادهها گلها را بر خاک بنشانند و آن جا را آب و جارو کنند و بیارایند. ما نیز تلاش کردیم که در زیر سیم های خاردار، درخت انتهای قطعه بالایی را بیاراییم و تعدادی گل هم در قطعه پایینی به یاد عزیزانمان و مادرانی که در میان ما نیستند یا توانایی آمدن ندارند، بگذاریم. سپس به سوی بهشت زهرا راه افتادیم تا با گلهای تازه، آمدن بهار را نوید دهیم و یادشان را زنده نگاه داریم.
یادشان زمزمه نیمهشب مستان باد تا نگویند که از یاد فراموشانند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر