زینب جلالیان فعال سیاسی کرد ایرانی است که در سال ۱۳۸۶، در سن ۲۴ سالگی در جاده کرمانشاه به سنندج بازداشت و به زندان کرمانشاه منتقل شد، او هماکنون در زندان خوی به سر میبرد، جلالیان در سال ۱۳۸۸ به اتهام عضویت در پژاک به اعدام محکوم شد، محکومیت وی در سال ۱۳۹۰ به حبس ابد کاهش یافت، زینب جلالیان به دلیل مخالفت خانوادهاش با تحصیل او در پی یافتن آیندهای بهتر به کردستان عراق رفت و پس از آن بهعنوان هوادار حزب کارگران کردستان (پ ک ک) در حوزه زنان مشغول به فعالیت شد، زینب نزدیک به ۹ سال است که در زندان بسر میبرد و تاکنون از حق مرخصی برخوردار نبوده است.
زینب جلالیان در زندان سلامتی خود را به دلیل شکنجههای شدید پس از دستگیری از دست داده است و در خطر از دست دادن کامل بینایی خود به سر میبرد.
علاوه براین زینب در زندان به عفونت شدید روده و خونریزی داخلی هم دچار شده است، و به درمان فوری نیاز دارد. خانواده جلالیان تأکید دارند که مشکل بینایی زینب جلالیان پس از شکنجه آغاز شده است .
دادگاه رسیدگی به اتهامات زینب جلالیان همچون بسیاری از زندانیان سیاسی پشت درهای بسته و بدون حضور وکیل مدافع برگزار شده و تنها چند دقیقه به طول انجامیده است.
اتهامات وارد شده به زینب جلالیان از سوی وی پذیرفته نشده است، او هیچگاه فعالیت مسلحانه نداشته و در زمان دستگیری هم مسلح نبوده است، هواداریاش از پ ک ک به صورت فعالیت در حوزه زنان و همکاریاش با پژاک نیز در زمینههای آموزشی، مددکاری و زنان بوده است.
لذا دادگاه بر اساس اتهامات غیرواقعی چنین حکم سنگین و غیر عادلانه ای را برای زینب صادر کرده است.
ما نویسندگان و امضاکنندگان این بیانیه ضمن مخالفت با صدور احکام اعدام بر این باوریم که: داشتن وکیل مدافع و دادرسی عادلانه حق هر متهمی است. لذا احکام صادر شده در دادگاههایی که بدون داشتن حق وکیل مدافع برگزار شده و یا میشود، مغایر با موازین بینالمللی مورد تعهد جمهوری اسلامی ایران است.
ما همچنین حکم حبس ابد برای زینب جلالیان زندانی سیاسی کرد ایرانی را به شدت محکوم میکنیم و خواهان برخورداری وی از حق مرخصی و مداوای فوری و آزادی وی هستیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر