فاطمه دانشور، عضو شورای شهر تهران با اشاره به خرید و فروش نوزادان در جنوب تهران، اظهار داشت “متاسفانه گزارشات نشان میدهد خانمهای کارتن خواب به هنگام زایمان در برخی از بیمارستانهای جنوب و مرکز شهر مراجعه و پس از به دنیا آمدن نوزاد با دریافت ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان بچه خود را میفروشند”.
همه جا هستند، از آغازین ساعات روز تا پاسی از شب پرسه زنان به دنبال نانی میدوند و دست گدایشان دراز است، دل یکی به درد میآید و کمک میکند و دیگری از سر اینکه کمکها تبدیل به عادت نشود به سختی اما با ظاهری آرام از کنارشان میگذرد.
کوچه پس از کوچهها و خیابانی از شهر نمانده که در آنجا بروی یا پشت چراغ قرمزی نیست که بمانی و این کودکان ملتمسانه به سراغت نیایند و از سر و کولت بالا نروند، میآیند و اصرار میکنند و با صدا و جثه کودکانه خوب یادگرفتند که چطور دل مردم را به رحم آورند.
حضورشان تنها به خیابان و کوچههای شهر ختم نمیشود، اتوبوسهای خط واحد، مترو، فضاهای فرهنگی و هنری، پارکها و حتی پاساژهای تجاری و عمومی هم خالی از وجودشان نیست؛ حتی پشت میز رستوران که بنشینی پیدایشان میشود، گویا تعدادشان روز به روز بیشتر شده و کارشان تخصصیتر.
تعدادی از این کودکان که کمتر از ۳ یا ۴ سال سن دارند را زنانی به دوش میکشند که بنا بر برخی گفتهها نسبت مادری هم با آنها ندارند، زنانی که خود دنیای از رنج و عذاب را بر دوش میکشند اما از این کودکان برای کسب درآمد بیشتر به استفاده میکنند.
بسیار تلخناک است… اما هستند و برخی کودک کار می نامند و عدهای دیگر آنها را کودکان خیابانی قلمداد میکنند؛ به گفته برخی از مسئولان شهری درآمد چندان خوبی هم دارند، به نوعی که برخی از پدرهای کودکان که عمدتا از قشر معتاد هستند، حاضر به اجاره و فروش کودک خود شدهاند.
تغییر ارزشهای اجتماعی، فاصله بین نسلها، اعتیاد، بزهکاری، باورهای نادرست درباره کودکان، خشونت و اغفال دوستان و همسالان و عوامل خانوادگی، جدایی والدین به اعتیاد، ناپدری و نامادری، بیماری های روانی، بحران هویت، ناکامی آرزوها، فرار از خانه و مدرسه نیز در لیست دلایلی قرار میگیرد که سب فروش یک کودک یا کار او در خیابان میشود.
وجود یک میلیون و ۷۰۰ هزار کودک کار در ایران
آمار دقیقی در مورد کودکان کار وجود ندارد اما گفته شده که بیش از ۲۰هزار نفر کودک کار در تهران تأیید شده و طبق آخرین اطلاعات مرکز آمار ایران هم گفته شده که ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار کودک در ایران به صورت مستقیم درگیر کار هستند، البته این آمار مربوط به گذشته است و به نظر میرسد در این مدت بر تعداد این کودکان افزوده شده است.
فاطمه دانشور عضو شورای شهر تهران نیز اذعان دارد که با وجود متفاوت بودن آمارها بین ۱۷۰ تا ۲۵۰ میلیون کودک در کشورهای مختلف به کار گرفته میشوند و طبق آمار ارائه شده توسط مرکز آمار ایران که در سال ۸۵ ارائه شد ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار کودک به صورت مستقیم در ایران درگیر کار بودند اما هم اکنون این کودکان در قالبهای متعدد اعم از متکدی، قاچاقچی و غیره به کار گرفته میشوند.
محلات فقیرنشین تهران، مأمن اجاره و فروش کودکان
وی میگوید: “در محلاتی از تهران چون هرندی اجاره و فروش کودک آنقدر به راحتی اتفاق میافتد که حتی نگرانی برای والدین ایجاد نمیشود”.
او میگوید: “مددکاران موسسه خیریه مهرآفرین از پروندههای گم شدن کودکانی خبر میدهند که هنگام بازی در کوچه ناپدید شده و دیگر بازنگشتهاند، دلخراش تر از این موضوع آنکه دانشور میگوید حتی شکایتی بابت گم شدن این کودکان نشده، حال آنکه برخی دیگر از افراد اقدام به خروج فرزندان خود به خارج از کشور برای کار و کسب درآمد هم میکنند”.
وی با بیان اینکه اکثر نوزادان متولد شده مبتلاء به HIV هستند، تصریح کرد: “خرید و فروش این بچهها هم اکنون در اطراف چند بیمارستان انجام میشود که البته این نکته حائز اهمیت است که مسئولان بیمارستان هیچ تقصیری در این زمینه ندارند”.
خرید و فروش نوزادان از ۲۰۰ هزار تومان تا قیمت های میلیونی
دانشور با اشاره به خرید و فروش نوزادان در جنوب تهران،اظهار داشت: “متاسفانه گزارشات نشان میدهد خانمهای کارتن خواب به هنگام زایمان در برخی از بیمارستانهای جنوب و مرکز شهر مراجعه و پس از به دنیا آمدن نوزاد با دریافت ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان بچه خود را میفروشند”.
با این حال بر اساس اظهارات و گزارشهای نهادهای انتظامی و دستگاه های متولی در حوزه اجتماعی گاهی نوزادان و کودکان با قیمت های میلیونی به فروش می رسند که متأسفانه از سرنوشت آن ها نمی توان هیچ خبری به دست آورد.
نمایندگان حقوقدان مجلس شورای اسلامی نیز از بررسی لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان که از مدتها قبل در دستور کار بوده، خبر میدهند و بر این باورند که با تصویب این لایحه متولیان حمایت از کودک مشخص و مجازات کودک فروشی و آزار کودکان تشدید و بازدارنده میشود.
محمدعلی پورمختار عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس نیز با تایید اجاره و فروش کودکان به ویژه در بین خانوادههای معتاد، میگوید: “در لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان تکلیف این افراد از حیث قانونی مشخص میشود زیرا بر اساس مفاد این اجاره کودکان ممنوع و غیرقانونی تلقی شده، مجازات بازدارندهای نیز برای این افراد اعم از حبس، محرومیتهای اجتماعی و جزای نقدی تعیین میشود”.
گفتنی است که همچنان نمایندگان و مسئولان اجرایی بر سر برخی مفاد این لایحه اختلاف نظر دارند، به ویژه اینکه والدین کودک آزار مجرم شناخته شوند یا خیر، زیرا در قوانین فعلی برای والدین کودک فروش تکالیف مبهم است و گاها مجرم شناخته نمیشوند اما گویا قرار است لایحه حمایت از کودکان این ابهامات را مرتفع و شفاف سازد.
دیگر اعضای کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس هم از جمله یحیی کمالیپور میگوید: قانون شفاف و روشنی درمورد خرید و فروش کودکان وجود ندارد، قوانین فعلی هم نمیتواند در این زمینه اثرگذار باشد زیرا شرایط حاکم بر این موضوع بسیار پیچیده است، هرچند که ترویج خرید و فروش اطفال زنگ خطری برای همه جامعه است.
محمد جواد فتحی یکی از نمایندگان حقوقدان پایتخت نیز اذعان دارد که قوانین کیفری در مورد خرید و فروش کودکان در معنای دقیق ناقص و حتی به نوعی ساکت است، با این حال تاکید دارد پدیده خرید و فروش اطفال بسیار خطرناک و شوم است.
فتحی میگوید: این اقدام متاسفانه در آینده در روان اشخاص جامعه تاثیر منفی به جا خواهد گذاشت، در واقع فرض اینکه افرادی در جامعه وجود دارند که فروخته شدند در آینده نه چندان دور رنج آور است کما اینکه فرهنگ و اعتقادات دینی ما نمیتواند این موضوع را برتابد.
در حقیقت امروز دیگر کار کردن کودکان در مشاغل سخت و زیانآور معضل نیست، بلکه سو استفاده از کودکان در سنین مختلف، فروش و به ویژه اجاره آنها توسط والدین معتادشان یا سرپرستشان به پدیدهای شوم تبدیل شده که نگرانیهایی بسیاری را به جا گذاشته و تنها امیدی که هست اینکه با تصویب لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان، تکلیف کودکان بیپناهی که به ابزاری در دست سودجویان مبدل گشتهاند، تعیین شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر